Historia literatury a współczesne literaturoznawstwo czeskie

Autorka przedstawia stan czeskiej historiografii literackiej ostatnich dekad. Izolacja czeskiej humanistyki i silny wpływ ideologii przed 1989 r. spowodowały po zmianach demokratyzujących wzmocniony napływ myśli humanistycznej z zagranicy i rozpoczęcie gorących dyskusji na temat, order jak ? ewentualnie, czy w ogóle ? pisać historię literatury. Największy projekt tego okresu stanowią Dějiny české literatury 1945?1989. I?IV., pod redakcją Pavla Janouška; to czterotomowe dzieło prezentuje przeważnie tradycyjne podejście do historii literatury. Jako szeroko zakrojone przedsięwzięcie zapowiada się również pierwszy tom serii o literaturze czeskiej XX wieku, Dějiny nové moderny. Česká literatura v letech 1905?1923, pod redakcją Vladimíra Papouška; książka ta zakłada opowiadanie historii tekstów literackich, dążące do wychwycenia powiązań i kontrapunktów i koncentruje się na procesie zmian dyskursu literackiego, paradygmatu epoki. Te dwa kontrastujące podejścia uzupełnia inne publikacje prezentujące różnorodne projekty metodologiczne.

 

ISSN: 1733-165X

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
Vitova	[pdf]	[531 KB]