Antropocen i kapitałocen: w poszukiwaniu fuzji horyzontów
Artykuł włącza się w dyskusję pomiędzy koncepcjami antropocenu i kapitałocenu. Rozpoczyna go rekonstrukcja zarzutów, jakie pierwszej z nich stawiają m.in. Jason W. Moore, Eileen Crist czy Donna Haraway (niewłaściwa diagnoza przyczyn kryzysu ekologiczno-klimatycznego, ignorowanie nierównej odpowiedzialności za ów kryzys, utrzymywanie antropocentrycznej wizji świata). Następnie autor przedstawia kontrargumenty zwolenników antropocenu, m.in. Iana Angusa, Clive’a Hamiltona, Dipesha Chakrabarty’ego (antropocen nie ignoruje kontekstu gospodarczo-politycznego, zwolennicy kapitałocenu dokonują nieuprawnionego przeniesienia diagnoz geologicznych na pole socjologii, narracja o kapitalizmie nie jest wystarczająco szeroką ramą badania zmian klimatu). Zakończenie artykułu stanowi próbę fuzji horyzontów obu koncepcji. Autor postrzega je jako dwie wersje hermeneutyki klimatycznej, podejmujące próbę zrozumienia, co dzieje się z naszym światem, i wypracowania odpowiedzi na ów proces.
Tytuł dokumentu | Typ | Rozmiar |
---|---|---|
21 Szaj | [pdf] | [108 KB] |