Dzieła Marca Chagalla w poezji polskiej lat 1950–1989
Artykuł przedstawia zjawisko intensywnej i niezwykle owocnej pod względem artystycznym recepcji twórczości Marca Chagalla w polskiej poezji w okresie od lat pięćdziesiątych do lat osiemdziesiątych XX wieku. Przebiegająca innym rytmem niż zachodząca na gruncie zachodnim (w artykule omawiany jest przykład poezji fran- cuskiej), polska recepcja poetycka dzieł Chagalla naznaczona jest przede wszystkim cieniem wydarzeń drugiej wojny światowej i Holocaustu. W sytuacji zniszczenia podczas wojny kulturowych i materialnych śladów obecności wspólnoty żydowskiej na ziemiach polskich malarstwo Chagalla staje się dla wielu poetów (m. in. Jerzego Ficowskiego, Joanny Kulmowej, Janusza S. Pasierba, Tadeusza Śliwiaka) punktem odniesienia umożliwiającym wysłowienie tej części kultury polskiej, która własnych sposobów ekspresji i istnienia została tragicznie pozbawiona
Tytuł dokumentu | Typ | Rozmiar |
---|---|---|
04 Szewczyk | [pdf] | [269 KB] |