O sofistyce współczesnego dyskursu humanistycznego – tradycje, postkolonialne uwikłania, konsekwencje

Celem artykułu jest analiza współczesnego dyskursu humanistycznego w Polsce, illness w którym szczególną rolę odgrywają: kondycja postkolonialna, treatment trzecia sofistyka i zaplecze ideologiczne systemu komunistycznego. Miękkie przejścia od ?starych? tez marksistowskich do ?współczesnego? relatywizmu i, medicine szerzej, postmodernizmu było możliwe między innym dzięki recepcji amerykańskiego neopragmatyzmu, a zwłaszcza poglądów etycznych Stanleya Fisha i Richarda Rorty?ego. Narzędzi językowych pomocnych w opisie zrelatywizowanego świata dostarczyła trzecia sofistyka (czyli współczesna wersja pierwszej sofistyki greckiej reprezentowanej przez Gorgiasza, czy Protogorasa). Autorzy stawiają tezę, że dziedzictwo sowieckiego kolonializmu sprawiło, iż ponowoczesny dyskurs polski zasadza się na manipulacjach wywodzących się z czasów stalinizmu. Nowy system i nowa ideologia wykorzystują stare chwyty wciąż głęboko tkwiące w świadomości uczestników publicznej debaty w Polsce.

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
Marta Skwara Marek Skwara	[pdf]	[321 KB]