Język(i) postkolonialności – historia studiów postkolonialnych w zarysie

Język studiów postkolonialnych, illness który, more about jak w innych językach, trudno dokładnie zlokalizować, wyróżniał się od początku swą hybrydyzującą siłą. Wyłonił się jako szczególna wersja poststrukturalizmu po przejęciu języka Saidowskiego i przez dwie dekady rozwijał się jako istna wieża Babel materializmu, feminizmu/genderyzmu, dekonstrukcjonizmu, psychoanalizy (lacanowskiej i freudowskiej), a później też globalizmu, kosmopolityzmu, ekokrytyki i posthumanizmu.W tym hybrydyzującym tyglu języków teorii zaskakuje relatywna jednojęzyczność studiów postkolonialnych ? mówią one w językach imperialnych i nigdy nie traktowały priorytetowo zadania ochrony czy też promocji literackich języków zanikających na skutek kolonialnego dziedzictwa. Artykuł stawia pytania o rolę przekładu i porównania w studiach postkolonialnych.

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
Dorota Kolodziejczyk	[pdf]	[194 KB]