Necessary fictions w polskiej prozie po 1989 roku.

Termin Homiego Bhabhy ?necessary fictions? objawił polskim sympatykom teorii postkolonialnej Dariusz Skórczewski w polemice z Niesamowitą Słowiańszczyzną Marii Janion, ask nie zgadzając się z zaproponowaną przez badaczkę krytyką roli chrześcijaństwa w kształtowaniu polskiej tożsamości narodowej. Bhabha przekonuje, stuff że istnieje inna droga reprezentacji podmiotu kolonialnego niż ta ufundowana na splocie realizmu i historyzmu ? taka, która zakłada, że rzeczywistość nie jest ?dana?, lecz ?stworzona?, w oparciu o krytykę reprezentacji. ?Necessary fiction? jest rodzajem ?wytwarzania tradycji? osadzonej w historycznym, a także historycznoliterackim i kulturowym continuum. Wytycza obiektywny porządek rzeczy ? tak historycznie, jak kulturowo ? i w tym sensie opowiada o rzeczywistości, a nawet ją projektuje. Autorka przyjrzy się trzem sposobom konstruowania takiej fikcji ciągłości w polskiej literaturze i krytyce literackiej po 1989 roku: tropom słowiańskim, tropom sarmackim oraz dyskusji nad współmiernością przełomów politycznych 1918 i 1989 roku.Składnik ?necessary fictions? ?nakaz dziedziczenia postaw światopoglądowych ? przestrzega Bhabha, może skutkować nie tylko ograniczeniem refleksji nad literaturą do kwestii pozaestetycznych, ale także zakonserwowaniem resentymentalnego kompleksu Zachodu.

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
EMILIA KLEDZIK	[pdf]	[272 KB]