Wineta – literacka „przestrzeń utracona” Słowian Zachodnich? Rozważania na wybranych przykładach z literatur zachodniosłowiańskich
Cel artykułu stanowi przedstawienie wybranych zachodniosłowiańskich utworów literackich, które podjęły problem legendarnej Winety. Autor podjął wysiłki zmierzające do: stwierdzenia zasięgu występowania motywu Winety w poszczególnych literaturach, wykazania wzajemnych kon- i dywergencji, przedstawienia najciekawszych modyfikacji protowariantu. Rozbiór tematyki wykazał głębokie różnice w semantyzacji motywu Winety między konkretnymi literaturami. Najbardziej interesujące opracowania motywu Winety przynoszą „małe” literatury zachodnio-słowiańskie (górnołużycka i kaszubska). W tej pierwszej semantyka Winety przeniesiona została na płaszczyznę narodową – zagrożoną zalaniem przez morze (wpierw germańskie [J. Bart- Ćišinski], po 1945 r. socrealistycznego przemysłu [A. Stachowa]) staje się sama diaspora. W literaturze kaszubskiej motyw Winety wyzyskany został jako podstawa własnej mitopei zrealizowanej w legendzie o pochłoniętym przez morze Starym Helu.
Tytuł dokumentu | Typ | Rozmiar |
---|---|---|
Derlatka | [pdf] | [282 KB] |